การเรียนครั้งที่ 2

       

                            วัน อังคาร  ที่ 12  เดือน พฤศจิกายน  พ.ศ.2556

ความหมายของเด็กพิเศษ

1.ทางการแพทย์เรียกเด็กพิเศษว่า"เด็กพิการ"

คือเด็กที่มีความผิดปกติ มีความบกพร่อง สูญเสียทางกายและสติปัญญา

2.ทางการศึกษา หมายถึงเด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะของตนเองเฉพาะบุคคลเฉพาะเรื่อง

   สรุปเด็กพิเศษคือเด็กที่ไม่สามารถพัฒนาได้ทุกด้าน สาเหตูเกิดจากความบกพร่องด้านร่างกาย สติปัญญา และอารมณ์ ต้้องได้รับการบำบัดและจัดการเรียนการสอนตามลักษณะความต้องการของแต่ละคน

     เด็กแบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่

1.เด็กมีความสามารถสูงเรียกว่า"เด็กปัญญาเลิศ"

2.เด็กมีความบกพร่อง

สาเหตุการเรียนรู้ช้า

  -สาเหตุภายนอกได้แก่ครอบครัว  อารมณืในครอบครัว  วิธีการสอนที่ไม่มีประสิทธิภาพ

  -สาเหตุภายในได้แก่พัฒนาการช้า  การเจ็บป่วย

    เด็กปัญญาอ่อนตามสติปัญญา 4 กลุ่ม

1.ปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ ต่ำกว่า20 CMR เรียนร่วมกับเด็กปกติไม่ได้

2.ปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34 Custodial  Mental Retarded

3.ปัญญาอ่นปกติ IQ 35-49 TMR สามารถเรียนกับเด็กปกติได้ Trainable Mental Retarded

4.ปัญญาอ่อนน้อย IQ 50-70 EMR Educable Mental Retarded

ลักษณะของเด็กที่มีความบกพร่องทางปัญญาคือไม่พูดหรือมีความบกพร่องทางภาษา

2.บกพร่องทางการได้ยินมี 2 ประเภทได้แก่ หูตึงและหูหนวก

   เด็กหูตึง จำแนกลุ่มย่อย 4 กลุ่ม

   1.ตึงระดับน้อยได้ยิน 26-40 Db

   2.ตึงระดับปานกลาง 41-55 Db

   3.ตึงระดับมาก 56-70 Db

   4.ตึงระดับรุนแรง 71-90 Db

   เด็กหูหนวก

   เด็กบกพร่องทางการเห็น

    -เด็กตาบอด

    -เด็กตาบอดสนิท